Reisdag 7: Mannendag & Lady Musgrave Island

Gisteren hadden we last minute toch besloten dat Fleur zou gaan ontdekken hoe het snorkelen op het Great Barrier Reef er aan toe zou gaan. Wederom een dag vroeg uit de veren, maar aangezien de jongens toch met het opkomen van de zon wakker worden, is dat de dagelijkse gang van zaken. Samen ontbijten en daarna rijden we samen naar 1770, waar Fleur om 7:30 uur moet zijn. De avond ervoor was Fleur ongeveer de 35ste aanmelding, waarvan er 5 in het laatste half uur bijgekomen waren, maar ‘s morgens stonden er zelfs 41 mensen aangemeld en was de boot helemaal vol.

Het was een emotioneel afscheid, Zeger heeft in tijden niet zo’n drama gemaakt. Waarschijnlijk zorgt de reis ervoor dat hij extra nerveus wordt doordat z’n moeder nu de boot op gaat. Quint begrijpt dat we mama weer mogen halen rond 17:00 uur, maar dat landt nog niet bij Zeger. We beginnen maar even met een kleine rondrit door 1770, eens even zien of we vanaf een uitkijkpunt kunnen zien waar de boot heen vaart.

Eigenlijk is er de hele tijd weinig goed, dus we gaan maar weer richting ons huis, eens kijken of we daar samen wat leuks kunnen doen. Quint is helemaal blij met z’n 4 lego robots die samen ook nog eens 1 supergrote robot kunnen worden, dus die vermaakt zich sowieso. Zeger heeft legodieren gekregen, maar wil vooral met de lego van Quint. Wel hebben we hier in het huis een doos met jenga blokken, waar Zeger zich mee vermaakt, maar vandaag niet. Ook een filmpje op de iPad maakt ‘t niets beter, dus om 11:00 uur maar naar bed. Even quality time met Quint, waarin we de laatste 2 van de 4 robots afbouwen en ook weer uit elkaar halen om aan de grote robot te beginnen.

Tot 14:00 uur ligt Zeger als een roosje, daarna helaas weer met 2 verkeerde benen uit bed gestapt. Quint is super lief en zegt dan bijvoorbeeld ‘straks gaan we mama weer halen’, maar alleen al bij het horen van ‘mama’ gaat de volumeknop weer op 10. Er zijn wel eens betere dagen met de mannen alleen.... Om 15:00 uur maar de deur uit om even te kijken waar de ‘distillery’ voor staat, maar helaas blijkt die vandaag vanaf 13:00 uur gesloten, dus het geplande tijdvullende uitstapje gaat ‘m niet worden. Dan maar een ritje maken en om ongeveer 16:00 uur begint ‘t wachten op de boot met mama. Gelukkig is het ijsje erg lekker, al blijkt de boot vandaag na 17:00 uur aan te komen, dus het is nog wel even rondwandelen met Zeger in de buggy. Quint vindt de ‘ramp’, waar alle boten weer op de trailer worden getrokken geweldig. Is het ook, als je soms ziet dat er flinke boten uit het water op de trailer worden gesleept. Verder is het wel bijzonder om te zien dat kleine 2-persoonsbootjes soms wel van 8 hengels zijn voorzien.

Ondertussen was ‘t bij mama ook een intensieve dag: De boottocht naar de lagune bij Lady Musgrave Island was behoorlijk pittig, aantal mensen had meerdere zakjes nodig. Ben zelf even op het achterdek in de frisse lucht gaan staan en zo was het wel vol te houden. Boottocht duurde iets langer dan de beloofde 1,5 uur, en volgens de schipper was dit qua golven pas 4 uit 10, waarbij 1 glad water is en 10 maximale golven waarbij ze uitvaren. Ik was blij dat het er op zat! Tijdens het snorkelen onder andere een schildpad, giant clam, clownvissen, trompetvis en heel veel andere vissen gezien. Het water was ondanks de wetsuit toch wel erg koud, dat drukte de pret wel een beetje. Ik ben duidelijk verwend met de temperatuur in de zeeen rond Thailand en Indonesie. Ook even wennen dat je zelf rond kan kijken op het rif, in tegenstelling tot de vanzelfsprekend strakkere begeleiding tijdens duiken in het verleden.

Na het snorkelen tijd om even wat te lunchen  op de boot en daarna met een glass-bottom boot over het rif waarbij we ook nog schildpadden hebben gezien. We werden afgezet op Lady Musgrave Island, gevormd door koraalresten, en een broedplaats voor veel tienduizenden vogels. Ook zijn er bijzondere bomen op het eiland, waarbij makkelijk nieuwe bomen vormen op omgevallen stammen, fraai gezicht. Enthousiaste gids, was echt een leuk uitstapje. De terugweg was echt een eitje vergeleken met de heenreis, een verademing!

En dan is het even na 17:00 uur en is daar de boot met mama! We staan bij de pier te wachten, waar eindelijk mama weer te voorschijn komt. Mama krijgt heel veel knuffels van 2 tevreden jongens en Zeger is weer iets meer in z’n sas. Nu we toch in 1770 zijn gaan we vanaf hier de als spectaculair bestempelde zonsondergang bekijken. Die is ook prachtig, kijkend over de ‘creek’ naar de zon die achter de heuvels zakt. Op naar ons huis voor weer een gezonde zelfgekookte maaltijd!