Reisdag 58: Wai-o-Tapu

Ondanks dat we een stukje boven Roturoa zitten, zit er hier ook genoeg zwavel in de lucht. Als we buiten staan ruiken we het meteen. Vanmorgen zijn we bijtijds de auto in, want we willen om 10:15 uur de dagelijkse geiser-uitbarsting zien bij Wai-o-Tapu. Ze zijn er, in de tijd dat er gevangenen te werk gesteld werden in dit gebied, bij toeval achtergekomen dat door het wassen van kleding met zeep het wateroppervlak breekt en de geiser gaat spuiten. Nu gooien ze dagelijks zeep in een soort mini-vulkaan/omgekeerde trechter van steen, waardoor hij gaat spuiten.

We halen eerst een kaartje en moeten dan weer terug de auto in, omdat de betreffende geiser zich buiten het park bevindt. We zijn er rond 10:00 uur, dus op tijd om het te kunnen zien, net als 200/300 anderen. Wat een toeristenbende! Maar ja, we hadden het achteraf ook niet willen missen. Het is namelijk voor Quint en Zeger best indrukwekkend, dat zo’n berg(je) eerst begint te schuimen en er daarna een grote straal stomend water omhoog spuit. Zodra het spuiten overgaat in wat lafjes klotsen, begint de exodus, want nu wil 90% van de mensen zo snel mogelijk naar het park 3 kilometer verder.

Gelukkig ging het soepel en zijn we met de eerste helft op het parkeerterein bij het park. Het valt uiteindelijk wel mee met de drukte, zeker als we in het park lopen. Zeger zit weer op m’n rug en Quint wandelt gezellig zelf mee met ons. De zwavel is hier wel even andere koek dan op de 2 plekken van gisteren! Quint zeurt er gelukkig niet al te erg over, terwijl we tussen dampende kraters heen wandelen. Je ziet hier overal het felle geel van de zwavel terug, als aanslag op de rotsen waar de damp langs komt. Wat een gaaf gezicht qua kleur! Als wij onze ogen uitkijken bij de ‘champagne pool’, waar vele kleuren in te zien zijn, van blauw tot rood en van oranje tot wit, wil Quint al weer door. Gelukkig heeft hij energie, want met een temperatuur van 25 graden is het een pittig dagje om tussen deze geisers te lopen.

Dit park is opgebouwd uit 3 wandelingen, wat eigenlijk 3 rondjes zijn. Halverwege rondje 1, loop je rondje 2 op en halverwege rondje 2 loop je rondje 3 op. Waar de eerste vrijwel vlak is, zijn 2 en 3 steeds een stapje pittiger qua hoogteverschil. Wij lopen natuurlijk alle 3 de rondjes/de langste wandeling, al is Quint blij dat hij bij een extra uitstapje van de laatste wandeling ergens mag zitten. Met Fleur blijft hij even chillen in ze schaduw, terwijl ik met Zeger naar de waterval en het uitzicht op het blauwe meer loop. Het valt reuze mee en uiteindelijk mist Quint het kunstwerk van een kettingzaag-kunstenaar. Zeger kan echter wel de Nieuw-Zeelandse gekko aaien en vindt ‘t erg interessant, zo’n groot houten beest.

We klimmen samen flink wat treden omhoog, om in een bebost stuk een mooie ‘fantail’ te zien. Die waaierstaart blijft prachtig om te zien. Een vogel iets kleiner dan een merel met een heuse waaier als staart. Nadat we in de hitte over de open paden weer terug zijn bij de ‘champagne pool’, zijn we er allemaal wel een beetje klaar mee. Moe en hongerig op weg naar de uitgang! Maar dan.... Ineens alle energie weer terug! We zijn op de laatste plek voor de uitgang: ‘Devils bath’. Het is chemisch geel, de foto’s doen er geen recht aan. Bizar om te zien hoe de zwavel dit ‘meertje’ deze kleur heeft gegeven. Dat was nog even een mooie opsteker!

We wilden eventueel ergens lunchen, maar uiteindelijk gaan we toch via de supermarkt naar huis. Zeger is moe, dus dan kan hij een middag goed slapen in een bed. In de supermarkt begint Quint te zeuren over speelgoed dat hij ziet hangen, maar een vliegtuig dat je wegschiet met een elastiek is natuurlijk zo kwijt. Ongeveer 200 meter voor de supermarkt, zagen we echter bij een huis een bord ‘free’ hangen, met allemaal speegoed bij het hek. Terwijl ik de boodschappen haal, loopt Fleur met de jongens er naartoe. Als ik ze buiten tref, kunnen de jongens hun geluk niet op! Quint heeft een tank en een hijskraan, Zeger een ‘kopter, kopter’. Zeger had de helikopter helemaal zelf gevonden vertelde Fleur. Er stonden meerdere mensen tassen vol te laden, terwijl de jongens bescheiden een paar kleine dingen mochten. Ze zijn er echter dolgelukkig mee!

Na Zeger z’n slaapje gaat de zwemkleding aan en duikt Fleur met de jongens het onverwarmde zwembad in. Het is best een beetje afzien... Ik ben blij dat ik ook hier niet het water in hoef en foto’s mag maken! Ze spelen met de 2 balletjes die ze ook gratis gescoord hadden en warmen daarna nog even op in de jaccuzi.

Terwijl Fleur met de jongens onder de douche stapt, ben ik aan het koken. Ik heb na eerdere ‘pasta-rodesaus’-avonden goede hoop dat de jongens het lekker gaan vinden. We hebben weer dezelfde pasta meegenomen, grote pasta’s, waarvan eentje direct een mond vol is bij de jongens. We zitten heerlijk insectvrij buiten te eten, hebben we nog niet veel kunnen doen! Ze eten weer als een malle! De saus met champignons, courgette, paprika en ui gaat er ook probleemloos in. Het was weer een heerlijke dag!