Reisdag 17: Sydney - Opera House, Botenical gardens & The Rocks

Gisteravond ontdekten we bij thuiskomst dat we de tas met o.a. brood vermoedelijk bij de supermarkt hebben laten staan, maar gelukkig konden we vanmorgen nog een paar crackers met nutella maken voor de jongens. Appeltje geschild en om 9:30 uur liepen we de deur uit.

Op 100 meter van de voordeur van ons gebouw zit de ferry, die ons vanaf McMahons Point via een tussenstop bij Luna Park (permanente kermis) naar Circular Quay brengt. Circular Quay is een knooppunt vanuit waar alle ferries vertrekken en waar ook een trein/metrostation zit, tussen de Harbour Bridge en het Opera House in. Kleine wandeling vanaf daar naar het Opera House, waar we met een af en toe doorbrekend zonnetje even de tijd nemen om dit architecturele wonder te aanschouwen. Het is leuk om te zien hoe ‘robuust’ de binnenkant is gemaakt. Heel veel beton en hout, wat het heel erg tijdloos maakt. Ook is het leuk om te zien dat de buitenkant bedekt is met geglazuurde tegels en dat het gebouw lang niet zo wit is als Fleur en ik in ons hoofd hadden. Het is meer koffieroomkleurig.

Op 100 meter van de Opera House zit het hek van de ‘Royal Botanic Gardens’. De toegang is vrij en het is een ‘must see’ volgens alle gidsen. Bij de entree van de tuinen staat een mega-toeristisch ‘treintje’, maar met onze wandeldrang moeten we af en toe aan Quint denken. Zeger wurmt zich hooguit uit de gordel van de buggy, Quint is een stuk lastiger als hij niet meer kan/wil lopen. Hoe dan ook, we hebben 2 hele blije kinderen en onderweg door de tuinen wordt Quint steeds vrolijker. Het is een grote drukte van verklede kinderen, want het is vandaag Halloween en op allemaal plekken staan activiteiten voor kinderen.

Op de 3e stop van de 4 stappen we midden in de tuinen uit en wandelen we terug naar de plek waar een expositie is ingericht ‘Plants with bite!’. Super leuk om allemaal vleesetende plantvarianten bij elkaar te zien. Ze hebben het echt kindvriendelijk opgezet en het was leuk om er even rond te wandelen. Buiten werd er geschminkt en ook stonden ze er broodjes worst te verkopen. Brunch!

We wandelen op ons gemak verder rond en nemen nog een stukje het treintje. Natuurlijk moeten we even naar het Mrs Macquaries Point voor de meest gemaakte foto van het Opera House en de Harbour Bridge. Terug naar de stop van de trein, terwijl we onderweg ontdekken voor het eerst daadwerkelijk een speen verloren te zijn. Gelukkig hebben we een reservespeen bij ons, want Zeger is enorm verslaafd... Ik besluit het laatste stuk te lopen, aangezien hij bijna in de buggy in slaap valt en uiteindelijk ben ik zelfs iets sneller bij het eind-/beginpunt dan Fleur & Quint.

We wandelen naar de andere kant van Circular Quay: The Rocks. Een authentieke, sfeervolle wijk, lees een wijk met een (toeristen)markt op zaterdag en zondag. Vandaag is ‘t zondag, dus we pakken de markt mee. We halen een versgebakken Turks gerecht, soort Turkse pizza/pannenkoek met kaas, spinazie en gehakt, waar veel mensen staan te wachten. Zelfs Zeger, die de laatste tijd nogal eens begint te sputteren bij groene dingen in z’n eten smult ervan. Mooi gezicht hoe 4 Turkse vrouwen in een treintje druk knedend, vouwend en bakkend alles klaarmaken, terwijl een soepele vlotte vent de verkoop doet. Fleur heeft gelijk een businessmodel om haar moeder en tantes op die manier voor een foodtruck in te zetten. Hahahaha.

Na nog even over de markt te hebben gelopen gaan we op zoek naar een supermarkt om brood te kopen. Volgens de maps.me is er eentje op 1.1 km, dus dat moet nog wel te doen zijn. Met de hoogteverschillen hier is ‘t nog best pittig af en toe, maar uiteindelijk klopte de info en hebben we ‘m gevonden! Met brood in wagen lopen we een klein stukje verder en belanden we op een drukke winkelstraat. Gezellig even rondkijken en o.a. het Queen Victoria Building nog even van binnen bewonderd. Voor de jongens samen met Quint 2 kleine speelgoedauto’s gekocht, als beloning voor het niet zeuren over het vele lopen. Wat is het een bikkel vandaag! Uiteindelijk is 200 meter na aanschaf de energie even op bij Quint, maar hij mag op m’n nek. Kleine kilometer later is het niet al te ver meer naar de ferry en na een kort moment van ‘piepen’ loopt hij al snel weer als een hoentje. Wat is het toch een kanjer!

Het was een mooie, intensieve dag, dus heerlijk bijkomen in ons appartement. De jongens zijn even heerlijk aan ‘t spelen samen, zodat wij ook even kunnen zitten voor we aan ‘t koken gaan. Na het eten de jongens naar bed en wij languit op de bank genietend van ons geweldige uitzicht. Nog even een momentje van verwondering als we zien dat we vandaag 12,2 km gelopen hebben, 68 verdiepingen hoogteverschil hebben gehad en 18.906 stappen hebben gezet. Had ik al gezegd dat ik Quint een bikkel vind! Superheld!!!