Reisdag 44: Van Kaikoura via Blenheim naar Mapua

Vandaag weer een reisdag, die we goed voorbereid hebben, want precies halverwege  hebben we om 12:30 uur gereserveerd voor de lunch. Spullen inpakken wordt steeds meer routine, dus om half 10 zijn we klaar voor vertrek. Eerste deel van de route kennen we, want we rijden weer langs Nins bin en de zeehondenkolonie. Verder volgen we een tijdje de kust en rijden we wederom slingerend over bergen heen. Het landschap is minder boeiend dan zuidelijker, al draagt het grauwe weer met aanstaande regen ook niet bij aan de uitstraling.

We stoppen even voor een ‘koffie-to-go’ bij een bakker in Blenheim, het rijden ging voorspoedig, dus we hebben nog even tijd voor bij het restaurant terecht kunnen. Ook nog maar even pinnen in de stad, want de crayfish moest contant afgerekend en beetje bij beetje is de contante reserve op. Vrijwel alles gaat met creditcard, maar het is wel handig om ‘just in case’ ook contant geld te hebben, zoals bleek bij de crayfish!

Als we Blenheim net uitgereden zijn, passeren we rond 11:45 uur een kersenboomgaard met een bord ‘PYO’. De betekenis snappen we snel genoeg (Pick Your Own) en omdat we toch tijd hebben is het zeker een leuk bonusuitstapje! Met name Zeger is enorm in z’n element: ongelimiteerd eten en dan ook nog eens fruit! Hij schrokt de ene na de andere kers naar binnen, genoeg laaghangend fruit. Dat belooft wat voor z’n luiers, want dat die pit uitgespuugd moet, dat snapt hij nog niet! Beide jongens klimmen met veel plezier op de ladders om kersen te plukken, het is echt leuk. Na een klein half uur is het tijd om te gaan en de beginnende regen maakt dat het lopen lekker opschiet. Nog even de kersen afrekenen die we geplukt hebben om mee te nemen en op naar ‘Wairau River Wines’.

Het is dat we weten waar we moeten zijn, want het bord zie je niet goed vanaf de doorgaande weg. Toch staan er hier genoeg auto’s, dus mensen weten het te vinden. Binnen gekomen, lopen we via de ‘Cellar door’ (de standaard term voor de verkoopruimte annex proeflokaal) het restaurant in, terwijl we overal bordjes ‘reserved’ zien staan, wat ons erg blij maakt dat we gereserveerd hadden. We hebben een tafel bij de openhaard, niet optimaal met kinderen zou je denken, maar het is geen probleem met onze jongens. We krijgen een kinderstoel voor Zeger, wat een welkome rust is, want nu rent hij niet constant alle kanten op. Terwijl Fleur met Quint naar de WC gaat en Zeger mee loopt, bestel ik voor ons de ‘Chowder’ (romige vissoep) om te delen en als hoofdgerecht voor Fleur de ‘Hot smoked salmon salad’ en voor mijzelf de ‘Beef salad’. De jongens krijgen de optie van het kindermenu waar ze hier echt over nagedacht hebben: een ratjetoe aan fruit, kaas, crackers, pretzels, knoflookbrood en twee chocolade vissen. De mensen die over de kaart gaan hebben (klein)kinderen! Dus als wij de chowder krijgen, krijgen zij hun eten om lang over te doen. Top! De chowder is waanzinnig, dus we kijken uit naar de hoofdgerechten. Terwijl we zitten te wachten op onze hoofdgerechten, zien we regelmatig mensen weer vertrekken, omdat ze niet gereserveerd hadden. De salades zijn nog smakelijker dan gehoopt en met de wijn erbij is het helemaal af. Wat een feestje en wat kost het eigenlijk weinig voor hoe goed het is! We genieten en snappen nu waarom iedereen hier wil lunchen!

De rest van de route, 2 uurtjes, doen Quint en Fleur even hun ogen dicht, Zeger had in de ochtend al even geslapen, dus zit lekker om zich heen te kijken. In de buurt van Nelson zijn Fleur en Quint weer wakker, dus we zoeken naar een supermarkt, want die zit niet vlakbij onze accommodatie. We komen bij een ‘Fresh Market’ terecht, wat een soort natuurvoedingswinkel blijkt, met vooral veel groente, vlees en zuivel. We halen voor 3 van de 4 avonden eten en rijden door naar onze accommodatie in Mapua.

Daar zijn we dan, Mapua Chalet, de naam Chalet doet je al wat vermoeden, maar het is ook echt alsof je in Frankrijk bent: één grote grenen ‘bende’ van binnen. Het is allemaal wat gedateerd, dus na ons moderne huis in Kaikoura is het weer even omschakelen. Ik ben wel verrast dat iedereen zo lyrisch is op beoordelingssites, naar Europese standaarden is dit robuust Frans en gedateerd. Gelukkig zijn de bedden prima en kunnen we met wat wasknijpers en dekens de kamer van de jongens wat extra verduisteren. We wandelen nog even naar de jacuzzi, die ook wat gedateerd is en laten het zwembad over voor een later moment.

Vanavond weer een gezonde maaltijd, broccoli, aardappels en worstjes, waar ik de familie duidelijk blij mee maak, want het gaat er als een malle in. Met volle buikjes gaan de jongens lief liggen, dus we hebben het makkelijk vanavond. Heerlijk zitten met z’n tweeën en bedenken wat ons plan gaat worden de komende dagen. Morgen, zondag, is een redelijke dag, maar maandag is echt  de hele dag regen voorspeld, dus ik ga een poging doen om onze tour te verzetten. Gelukkig reageren ze snel op de mail, dus ik vraag of ze in staat zijn om ons om te boeken naar morgen of dinsdag. Helaas zijn beide dagen volgeboekt, maar gelukkig zie ik in de digitale handtekening ook hun annuleringsbeleid: tot 24 uur vantevoren kostenloos annuleren. Een hele dag de hort op zonder een droge plek (de boot is open) met Zeger en Quint in de regen is écht geen optie, dus annuleren we de trip. Vanavond kijkt we of een alternatief kunnen vinden via een andere partij en Fleur stuurt een mail naar ze. Het lijkt erop dat dinsdag wel moet lukken.