Reisdag 46: Neudorf Winery & Mapua

Vandaag dus een dag met 100% neerslag tot 16:00 uur vanmiddag... Wat doe je op zo’n dag? Rustig aan beginnen in elk geval! Zeger wil elke ochtend z’n pyjama al niet uit, dus is blij dat hij ‘m niet uit hoeft en Quint is ook prima tevreden met het verzinnen van allemaal verhalen. Hij bouwt een hondenhok van kussens onder de eettafel, een boot van de bank en 2 stoelen, zo gaat ‘t heerlijk door en Zeger speelt vrolijk mee! Rond half 11 doen we Zeger lekker z’n bed in, want die begon wat vermoeid uit z’n ogen te kijken. Zonder één keer uit z’n bed te komen valt hij heerlijk in slaap. Fleur leest met Quint een paar verhalen, douchen en tegen de tijd dat Zeger weer wakker is, eten de jongens een boterham en gaan wij eens op zoek naar een gezellig wijnhuis.

Het is wat lastig om een wijnhuis te vinden met restaurant om gelijk te lunchen, maar bij ‘Neudorf Winery’ hebben ze een ‘deli’, dus dat zal vast goed komen. De ‘deli’ blijkt een koelkastje waar 6 flessen wijn in passen, maar is wel gevuld met lekkere worst en kaas. We pakken een brie van schapenmelk en een Italiaans pittig worstje. In het kastje daarnaast staan verschillende soorten toast en crackers, waarvan we een variant met cranberries en pompoenpitten nemen. Na een kleine proeverij te hebben gedaan van de open wijnen, nemen we een fles Pinot Noir. We kunnen het restant immers toch weer meenemen! Het plekje op het overdekte terras is prachtig, met uitzicht op de wijngaard, erg mooi aangekleed! De jongens hebben ook nog eens speelgoed van daar voorhanden, dus het kan haast niet beter. Als de brie, worst en toastjes ook nog eens perfect smaken weet je het: dit kan niet beter! De regen merken we niets meer van! Ehhh... Zeger!? Zeger merkt er niets meer van, die wandelt met een guitige kop vrolijk over het grasveldje, capuchon af en maar grijnzen. Heerlijk in de regen, terwijl Quint roept dat hij z’n capuchon op moet doen en Fleur ‘m uiteindelijk maar van het gras plukt. Lolbroek! Hij geniet in elk geval! Hahahaha.... 

Het plan om nog een wijnhuis te vinden is helaas geen groot succes, na veel bochten en hoogteverschil via een lange ‘gravelroad’, komen we bij een wijnhuis dat dicht blijkt te zijn. De route naar de hoofdweg gaat voor maps.me op de snelste manier en of een weg nu een weg is of niet, als het op de kaart staat, dan bestaat de weg. Dus via een niet onderhouden zandpad, stuiteren we van plas naar kuil om weer vlakbij Mapua op de ‘highway’ te komen. Geen wijnhuis meer gevonden, dus we rijden maar even naar Mapua.

Quint is in slaap gevallen, dus met Zeger in de buggy loopt eerst Fleur een rondje winkeltjes en daarna doe ik hetzelfde. Als ik terug wil lopen naar de auto, zie ik Fleur om de auto heenlopen, dus Quint zal wakker zijn. Met een grote dramatiek dragen we hem eerst maar even een stukje, want hij wordt meestal erg brak en huilerig wakker in de auto. Nog even een paar dingen laten zien die ik leuk vind in één van de winkeltjes en dan lopen we een stukje verder door. Bij een koffietentje hebben ze ijs, dus krijgen de jongens een lekker ijsje. We kijken even bij het veerbootje naar Rabbit Island, wat moet die door een bizarre stroming! Het wordt eb, dus met inmense snelheid stroomt de baai leeg. Alle boten liggen stevig voor anker, anders worden ze meegesleurd. 

Na even gekeken te hebben, wandelen we nog langs een interieurwinkel en een kunstgalerie. Ik wil bij de laatste even binnen kijken, want ik zie mooie grote RVS objecten. Superleuk om hier nu de vissen van oude gereedschappen te zien, die we bij onze lunch bij Wairau aan de muur zagen hangen. Het is ‘too much’ voor thuis aan de muur, maar het is wel erg leuk. Het ijs is op, dus Fleur komt ook even kijken. We vinden in een vakje van een letterbak een koordje voor Quint z’n steen met een gaatje, die hij zelf gevonden heeft, dus we kunnen straks een ketting voor hem maken. Quint helemaal blij! Ondertussen zien Fleur en ik wel wat mooie dingen, eventueel voor thuis, maar ja, hoe krijg je het mee. Ik maak er een opmerking over naar de dame achter de balie en ze geeft aan dat het eigenlijk wel meevalt. Buiten hebben we het er nog even over en... waarom niet even vragen wat de kosten zijn voor die ‘Tui on long leaf’? En weet je wat? We hebben het gewoon gedaan! Rond 10 december stuurt ze de RVS-constructie op, zodat we zeker thuis zijn als het pakket aangeboden wordt, wij zeulen de voet mee. We zaten nog niet aan de 32 kilo, dus het moet vast lukken met dat houten blok in de bagage erbij!

Na het eten ga ik de dagverslagen van de afgelopen 3 dagen typen en selecteer ik de foto’s. Fleur kijkt een film en ik kijk met een half oog mee. Even na middernacht is de film afgelopen en duiken we ons bed in. Morgen Abel Tasman National Park in, zin in!