Reisdag 48: Op naar een echte stad!

Vandaag is het weer tijd voor een reisdag en het is ook vandaag weer een flinke, al is het gedeelte dat we moeten rijden te overzien. Vanmorgen pakken we weer soepeltjes onze spullen in, nadat we gisteren het leeuwendeel van het werk hadden gedaan. Het is wel iets meer werk qua inpakken, want we moeten vandaag de auto inleveren in Picton, op het Zuidereiland. Met de Interislander (grote ferry, zoals bijvoorbeeld ook tussen Hoek van Holland en Harwich) gaan we naar het Noordereiland, waarna we daar bij Europcar in Wellington onze huurauto voor het Noordereiland oppikken.

Kort na vertrek vraagt Quint nog even: ‘Hebben we de sleutel teruggegeven?’ De held! ‘Dit keer wel, lieverd. Super fijn dat je zo meedenkt!’ De rit is voor een aanzienlijk deel de tegengestelde reis vanaf onze lunchlocatie bij Wairau River Winery, het is zelfs zo dat we uiteindelijk rond half 12 letterlijk er langs rijden. We reden rond half 10 weg, dus van de bijna 3 uur rijden hebben we er het grootste deel al weer op zitten. Vanwege de vele bochten hebben we voor vertrek met veel gedoe Quint een kwartje Primatour naar binnen laten werken. Het blijft een heel geklooi met die vieze smaak... Het laatste stuk van Blenheim naar Picton staan we nog even in een korte file, want er was een kop-staart-botsing geweest met 2 auto’s. 6 politiewagens aanwezig, foto’s, bordjes op de weg met nummers, een hele exercitie voor een op ‘t oog eenvoudige aanrijding. De vertraging viel reuze mee, dus we zijn ruim op tijd in Picton. Nog even bij de bakker iets te eten halen, want dat zal zeker beter smaken dan ‘t eten op de boot. Het blijkt wel weer een dingetje met een hongerige Quint, want die wil alleen maar zoet... We nemen 2 broodjes mee, een pie (‘beef & mushroom’) en een soort saucijzenbroodje. Eenmaal bij de auto is het saucijzenbroodje ineens wel weer goed en is er ruzie dat Zeger de helft krijgt. Pfff... Fleur geniet zo van de pie dat ze ‘m lekker helemaal op eet, dus ik loop nog even terug voor mijn lunch. De ‘speciale’ pie die ik kies valt wat tegen, ‘chicken, creamcheese & chili’ blijkt vooral een nogal eentonige kaashap.

Doordat we vroeg zijn, kunnen we probleemloos ter plaatse van de aankomst-/vertrekplek voor de terminal de jongens en de spullen uitladen. Zeger in de buggy, Quint ernaast, mooi plekje op 15 meter waar ze ons kunnen zien. Wij laden op die manier even snel de 2 koffers en 2 weekendtassen op een bagagekar en halen de laatste losse spullen uit de auto. Losse tas met koek, water, komkommer, druiven, etc., rugtas, cameratas, alles eruit alsof het dagelijks werk is. Ik zet de auto op een plek en geef even de sleutel af bij de balie van Europcar, makkelijk geregeld zo. Binnen kunnen we de bagage direct afgeven, waarna we even onze tickets halen. Echt heel fijn geregeld zo.

Rond 13:15 uur mogen we boarden, best op tijd, gezien de vertrektijd van 14:15 uur. Op de boot is een speelruimte voor de kids, waar de jongens zich de eerste 45 minuten met Fleur mogen vermaken. Ik ben niet zo’n fan van ruimtes onder het autodek, dus zoek lekker een plekje op dek 8, het hoogste binnendek. Helaas waren de plekken vooraan bij de ruit al bezet, maar met de vieze ramen is het zicht ook weer niet zo geweldig. Even na 14:00 uur hebben Fleur en de jongens mij gevonden. Terwijl ze bij mij staan, merken we dat de boot al wegvaart. Waarschijnlijk was iedereen al aan boord en kan je op het laatste moment geen kaartje meer kopen, wel bijzonder zo’n ‘te vroeg’ vertrek.

Na ruim een half uur op dek 8, loop ik met Zeger even naar het buitendek. We bevinden ons nog net in de Marlborough Sound, wat een soort fjorden zijn aan deze kant van het Zuidereiland. Het blijkt afzien buiten met een beetje regen en veel wind, dus we gaan vrij snel weer naar binnen. Helaas ook laaghangende bewolking, dus veel meer dan het varen langs dicht beboste bergen met slecht zicht was het helaas niet. We hadden al in de terminal gezien dat de zee vandaag rustig is, schaal 2 van 5, waar het ook regelmatig behoorlijk kan spoken. Bij het ophalen van de autosleutel bij Europcar in Wellington, hoor ik later dat er regelmatig mensen met spuugzakjes bij de bagageband en zijn balie staan. Ik had sowieso m’n Primatour ingenomen, want ik ken mijzelf maar al te goed. Laatste deel van de reis zitten we op dek 7, want daar hangt een TV die op Disneychannel staat, dus zo kan Quint even lekker zitten buizen. Quint heeft duidelijk mijn zeebenen, want hij klaagt over duizeligheid... Die Primatour van hem is uitgewerkt, maar gelukkig komt er geen misselijkheid!

De bagage ligt netjes op de band en de rij voor de huurauto is niet al te lang, dus we zijn vrij vlot op weg. De huurauto is wederom een Toyota, maar nu geen Highlander, maar een Prado ofwel een ‘Land cruiser’ in de meest luxe vorm. Uiteraard in een huurauto-kale versie, maar nog steeds erg netjes afgewerkt en met maar 1.700 kilometer op de teller! Hij ruikt als nieuw! Het rijden is vergelijkbaar als met de Highlander, alleen is dit een diesel. Scheelt voor ons weer qua verbruik en literprijs, want die bezine Highlander zoop als een malle! De weg op en... Welkom in een nieuwe wereld, we rijden vrijwel direct de file in. De totale afstand is maar een kilometer of 3, maar we doen er een half uur over. Ach, we zitten comfortabel, Zeger heeft een hoge stoel dus kan ineens weer naar buiten kijken, super fijn! Voor Quint hebben we ook een betere stoel in plaats van een zitverhoger, dus voor lange ritten gaat dit heel veel fijner zijn!

Bij onze accommodatie, in een zijstraat van Cuba street, hebben we een eigen parkeerplaats. Het is een studio, maar in een soort U-vorm: keukenblok met 2-persoonsbed, middendeel met badkamer en eettafel, andere kant met alleen 2-persoonsbed. Die ruimte is af te schermen met een schuifwand, maar dat is voor ons niet nodig. Prima geregeld! Vanavond eten we bij AROY, een ‘Thai streetfood restaurant’. Het is echt heerlijk! Quint houdt het vooral bij de roti en kipsaté, terwijl Zeger ook nog wel rijst eet en stukjes groente en kipfilet uit de kip-cashew eet. Het was heerlijk om op loopafstand voor een appel en een ei te eten!