Reisdag 49: Te Papa & The Weta Cave

Onze beeldschone reisleidster Fleur doet al het verkenningswerk naar ‘must sees’, leuke plekken en interessante excursies, en heeft voor vandaag de Weta Studiotour geboekt. De tour start om 14:00 uur, dus we moeten er uiterlijk 13:45 uur zijn. We hebben daardoor ‘s morgens prima de tijd om naar Te Papa te wandelen. 

Te Papa is hèt nationale museum van Nieuw-Zeeland, waarmee recht wordt gedaan aan de cultuur en historie van het land. Er zijn in enorme ruimtes prachtige Maori bouwwerken neergezet, waardoor het ook een beleving is. Quint klimt en kruipt gretig naar binnen om te kijken. Op andere plekken vind je de geschiedenis terug van de Europeanen die voet aan land zetten. Op de bovenste verdieping besteden we de meeste tijd, daar zijn interactieve exposities met als thema kleur en licht. De jongens spelen hier met een caleidoscoop, door op een ronde schijf gekleurde cirkels neer te leggen zien ze via een projector het effect. Door de schijf te draaien of met je hand te zwaaien boven de draaiende schijf krijg je prachtige effecten. Heerlijk om zo even lekker bezig te zijn samen!

Vanuit Te Papa lopen we via de supermarkt naar ons huisje. We halen lekker brood, groene salade, vleeswaren en dergelijke, zodat we ‘thuis’ lekker kunnen lunchen. Heerlijk om niet elke moment van de dag buiten de deur te hoeven eten! Even na 13:00 uur rijden we naar de Weta Cave, waar we voor 13:30 uur aankomen. Het is slechts 6 kilometer, maar het verkeer is hier echt druk. We hebben geluk met parkeren, want terwijl ik Fleur en de jongens afzet, rijdt er net een busje weg. Met onze grote SUV ben ik erg blij met genoeg ruimte, dus dat is fijn inparkeren!

Voor de deur van de Weta Cave staan 3 enorme, boosaardige wezens uit Lord of the Rings, maar gelukkig vinden de jongens ze eerder leuk dan eng. Weta is namelijk een van in totaal 4 bedrijven wereldwijd die zich gespecialiseerd hebben in het maken van special effects en attributen. Ze hebben o.a. al het werk gedaan voor Lord of the Rings, maar doen het wel al sinds de jaren 80. Binnen zien we in het ‘museum’ (meer een etalage binnen in een winkel) miniaturen, helmen, zwaarden, sci-fi wapens en allemaal spannende stoere dingen. Quint kijkt z’n ogen uit. Wij proberen vooral bij de ècht enge dingen (realistisch uitziende monsters en filmtrailers) de aandacht van Quint wat af te leiden.

Het is tijd voor onze ‘workshop tour’, waarbij we een kijkje achter de schermen krijgen. We horen vandaag o.a. hoeveel tijd er voor bepaalde films gegeven wordt om bijvoorbeeld alle helmen en zwaarden te maken of wanneer ze metaal gebruiken en wanneer kunststof. Het allermooiste is, dat we van ruimte tot ruimte gaan en telkens als er weer een gordijn open gaat, Quint z’n ogen bijna uit z’n hoofd rollen. Dit is misschien wel de dankbaarste bezoeker die ze sinds tijden hebben gehad. We mogen helmen vasthouden en zwaarden, voelen aan mallen, op knoppen drukken om het gezicht van King Kong te laten bewegen. Het is fantastisch! Zonde dat we geen foto’s mogen maken omdat we dan inbreuk maken op copyright.

We hebben ook nog een 2e tour geboekt, namelijk een ‘Thunderbirds Are Go!’-tour. Die tour laat ons zien hoe de nieuwe versie van Thunderbirds gemaakt is. Het is net als het origineel helemaal gemaakt met schaalmodellen waar de scene’s zich afspelen, alleen zijn de poppen nu vervangen door animaties. Het klinkt allemaal leuk en ziet er leuk uit op een scherm, tot we de echte opname studio binnen mogen. Hier staan alle decors van de serie! Quint vindt ‘t ook hier prachtig, al kent hij de serie (nog) niet, het is indrukwekkend om te zien hoe alles gemaakt is en hoe het opgenomen wordt. Op schermen zijn korte scene’s te zien, waardoor voor Quint alle decors tot leven komen. Wij vinden het vooral ook leuk om te zien en horen hoe alles gemaakt is: hagen in de tuin van spons, wolken van vulling uit knuffels, een soort raketbasis van allemaal moederborden, floppydrives, etc. Een lokale gimmick is de citruspers, als je zo’n plastic bakje zilver spuit lijkt het een supersonische roterende motor of iets anders interessants! Het is een erg leuke tour! Wel zijn we aan het eind even helemaal klaar met het vast en stil houden van Zeger, zodat alle deelnemers het verhaal van de tourleidster/werkneemster konden horen en hij niet aan dingen zat waar hij niet aan mocht komen.

We rijden daarom nog naar het kindvriendelijke Chocolate Fish Café in Shelly Bay, ook een vondst van Fleur. Het weer is top geworden, lekker zonnetje, dus van 16:00 tot 17:00 uur zitten wij met een drankje in de zon, terwijl de jongens heerlijk spelen met een speelhuis, en allerlei driewielers, stepjes, etc. We rijden als we weggaan nog een rondje langs de kust, waarbij we genieten van het uitzicht, voor we aansluiten in de file naar het centrum. Qua eten waren we er gisteren al uit, dat het vanavond of pizza of hamburgers zouden worden. Fleur heeft zin in pizza, maar Quint en ik zijn meer van vlees en frites, dus delft Fleur vandaag het onderspit. We lopen eerst nog een stukje, want er was nog geen plek, maar ook als we (zoals afgesproken) om 18:45 uur terug zijn kunnen we nog niet gelijk aan tafel. Gelukkig houden de jongens het goed vol! Aan tafel moeten we ook nog even geduld hebben, want het duurt even voor we onze bestelling krijgen: 2 kinderburgers, 1 burger voor Fleur en voor mij een Wagyu-steak van 360 gram. De burgers zijn top, maar waar ik al voor vreesde blijkt uit te komen.... Eerder zag ik al 2 ‘aangebrande’ steaks op de grill liggen en die van mij is er helaas net zo aan toe. Het vlees is perfect qua garing, maar door de slecht schoongemaakte grill proef ik bij elke hap verkoold vlees, door verbrande aanbaksels die aan mijn steak zijn vastgeschroeid. Niet mijn ding om te klagen, maar van zo’n mooi stuk vlees wil ik ook echt genieten. De prioriteit lijkt niet direct bij mijn nieuwe steak te liggen, want het is even geduld hebben, maar op die manier kan ik Zeger helpen met z’n eten. Burger in stukken en hij druk proberend met z’n vork alles op te eten. Mijn nieuwe steak is én perfect gegaard én niet aangebrand, zoals je ‘m hoopt te krijgen! Fleur geniet nog af en toe een hapje mee en als het op is lopen we 200 meter en zijn we heerlijk ‘thuis’.

Vanavond is het ondanks dat Zeger amper geslapen heeft weer een vrolijk spelletje: stap uit bed en loop naar papa & mama, zodat je weer terug gelegd wordt. Na 10-15x terugbrengen ga ik er maar weer naast liggen. Quint slaapt lekker, terwijl ik na een half uur pas weg kan, als Zeger eindelijk slaapt. Lekker met Fleur op bed, beetje lezen, serie kijken, heerlijk bijkomen en nagenieten van deze leuke, intensieve dag!