Reisdag 55: Taranaki falls & high tea bij Chateau Tongariro

We hebben heerlijk geslapen vannacht! De bedden en kussens zijn goed en de jongens zijn duidelijk ook gelukkig met hun bed en de gordijnen, want ze zijn er pas laat uit. Quint slaapt nog even verder bij ons in bed, nadat hij om 7:15 uur naast Fleur is komen liggen en Zeger wandelt na achten pas bij ons de kamer binnen. Heerlijk! En ze zijn ook supergezellig die twee, ook een verademing! We doen het daarna ook rustig aan, want het weer is matig, dus we hoeven niet te haasten. Wel is vanmorgen de reservering voor onze high tea bevestigd voor 13:30 uur bij Chateau Tongariro, dus daar hebben we wel rekening mee te houden.

Onderweg naar Whakapapa, waar ook Chateau Tongariro ligt, besluiten we dat de 2 uur durende wandeling naar Taranaki Falls mooi uitkomt. We zijn namelijk even na half 11 bij de parkeerplaats bij het visitor center, dus zijn op die manier zeker op tijd voor onze high tea. We lopen nog even binnen bij het visitor center om te checken wat het weer doet en of de geplande wandeling nog bijzonderheden heeft. Ze verwachten aan het einde van de ochtend ‘heavy rains’, dus ze adviseren ons om sowieso via de ‘upper track’ heen te gaan, zodat we met beschutting via de ‘lower track’ terug kunnen lopen. Perfect advies merken we, want als we bijna halverwege zijn, bij de Taranaki falls, begint het te regenen. Het was al koud in de wind, maar met de regen erbij is het wel een beetje afzien. 

De ‘upper track’ is geweldig! Het is zo anders dan alle eerdere wandelingen die we hebben gemaakt. Het dreigende weer maakt deze omgeving misschien wel nog indrukwekkender, al zorgt wat zonlicht en blauwe lucht ook voor geweldige kleuren op de rotsen. Van roestoranje tot dieprood (‘velvet’). Alle planten zijn hier laag bij de grond, veel grassen, heide, brem, stugge taaie planten. Prachtig om tussendoor helder groene planten te zien met roze met witte bloementjes. Quint is erg benieuwd hoe de oude lavastroom er nu uit zal zien, we hebben hem al verteld dat er geen hete vuren meer zijn, maar hij geloofde het pas nadat hij het met eigen ogen heeft gezien. Na ruim 45 minuten is de regen dan begonnen, dus hebben Quint en ik onze regenbroek aan. Zeger hadden we al bij vertrek in een ski-/regenpak gehesen, vanwege de aangekondigde regen. 

Het valt mee met de regen gelukkig, al zijn de regenbroeken wel fijn. Als we bij de waterval aankomen is het weer even droog, zodat we ‘m rustig kunnen bewonderen. We hebben inmiddels mooiere gezien, maar het blijft toch de moeite waard om naar zo’n waterval te lopen, en nu zeker met de fraaie weg er naar toe. Hoe mooi is het om dan ook weer in een totaal andere omgeving de ‘lower track’ terug te lopen. Onderweg hijsen steeds meer mensen zich in regenponcho’s, terwijl wij juist de beschutting in lopen. Zeger heeft er ineens helemaal geen trek meer in op m’n rug en we kunnen niet plaatsen wat er mis is. Hij heeft wel koude handjes, dus steek ik m’n handen op m’n rug en met zijn kleine ijspegelhandjes in mijn warme handen is het gelukkig snel weer goed. Quint heeft nog geen moment gepiept en stapt ondanks 1,5 uur wandelen vrolijk door!

Het laatste half uur komen we flink wat mensen tegen die in onze ogen niet al te best voorbereid zijn op ‘t koude weer. Het blijft apart om mensen met korte broek en met blote voeten in bootschoenen te zien gaan lopen. Tegen de tijd dat wij binnen zitten in Chateau Tongariro zien we in de regen buiten de nodige mensen terugkeren die zeker de waterval niet hebben gehaald. Het is voor ons in elk geval een welverdiende beloning, de high tea! Terwijl wij aan de thee zitten, hebben de jongens appelsap en genieten ze van het tasje met krijtjes, stickers en een kleurboekje. Wij genieten van al het lekkers op de etagere, terwijl zij uiteindelijk vooral lekker aan het spelen zijn. En wederom horen we van een tafel naast ons met een ouder Brits echtpaar, dat hun kinderen op deze leeftijd lang niet zo rustig en lief waren. Voelt toch weer erg goed, terwijl wij al 10x aan Quint vroegen of hij iets zachter wil praten.

We gunnen onszelf op de terugweg nog één wandeling naar... een waterval! Deze wandeling naar Tawhai falls is een korte, dus dat lukt ons nog wel. Het is een moment waarop ik even de tijd pak om te spelen met mijn grijsfilter, wat ik al vaker van plan was. Door het grijsfilter kan ik met een langere sluitertijd een heel gaaf effect creëren, alsof de stromende beek een bewegende wolk is. De theorie lukt in de praktijk, dus ik ben erg trots op het resultaat! Mooi om, terwijl ik dit reisverslag maak, ook nog eens te lezen dat deze waterval ‘Gollums pool’ is uit Lord of the Rings. Gaaf om dit achteraf te lezen, maakt de foto voor mijzelf nog gaver!

Thuis doen we het vanwege de beperkte supermarkt makkelijk, de jongens aan de paprika en komkommer, wij aan de salade en met z’n 4-en 2 pizza’s. De jongens eten inmiddels beiden 1/3 pizza, maar het waren flinke pizza’s dus we zijn niets tekort gekomen. Ook vanavond weer gezellig gegein in bed, zonder dat Zeger eruit komt, joehoe. Wij genieten van het Netflix account dat ingelogd is op de tv door naar ‘Fantastic Beasts and where to find them’ te kijken. Een heerlijke dag!